Geloofsgemeenschap Pastoor van Ars

Welkom in de wijkkerk van Belsele: Pastoor van Ars

Deze kerk is gelegen in de Watermolenstraat te Belsele.

Op zondag is om 10.30 uur afwisselend eucharistie en gebedsviering. Raadpleeg voor meer gegevens de kalender.

Geschiedenis

Op 6 december 1963 werd een eerste “noodkerk” ingezegend die er op initiatief van de toenmalige onderpastoor van Belsele, Manu Verhulst, door vele vrijwilligers was opgetrokken, en 4 weken later met kerstmis 1963 werd er de nachtmis opgedragen. De zomer daarop, 9 augustus 1964 had het eerste Koekeloerefeest plaats op de boomgaard daarnaast: “een landelijk feest zonder commerciële bedoelingen”. De jaren daarop waren jaren dat de wijkgemeenschap verdere vorm aannam door initiatieven waarvan de meeste traditie zouden worden. In december 1966 besliste de Normaalschool om een wijkschool op te richten aan de overkant van de noodkerk, en er werd ook een akkoord gegeven om op een deel van diezelfde gronden - dat volgens het urbanisatieplan later zou onteigend worden – een hulpkerk te bouwen. Die kerk kwam er vrij vlug, niet zonder veel “bloed, zweet en tranen” van een 60-tal vrijwilligers met de heropbouw van de reizende jaarbeurs van Sint-Niklaas. Ze werd op 23 september 1967 door de bisschop Mgr. Callewaert officieel gewijd.

De voorziene onteigening is er nooit gekomen, en de kerk werd in 1974 officieel erkend als annexkerk, met de bedoeling van er te blijven.

Tien jaar later werd op de wijkraad van 1 juni 1976 beslist de stoute schoenen aan te trekken en naar het bisdom te gaan met de vraag of op de plek naast de kerk een verplaatsbare constructie als ontmoetingscentrum mocht gebouwd worden. Het intussen gehuurde huis op de hoek van de Lage Bokstraat deed dienst als postkantoor, als bureau voor de CM en BAC, als babysitzaaltje tijdens de 4 missen, als ontmoetingsruimte… maar was veel te klein om alle nood op te vangen. Het heeft heel wat moeite gekost aan administratieve rompslomp en lobbyen bij verschillende instanties en ondanks de eerste ontgoocheling werd toch doorgezet. Donderdag 11 november 1978 te 15:00 u wordt de bouwvergunning afgehaald op het stadhuis en dezelfde dag wordt de aankoop afgesloten van een werf keet ( 8 x 23 meter) met de teloorgegane firma Nobels, voor een prijs van 119.600 BEF (BTW incl.): zelf afbreken in Vilvoorde, zelf vervoeren en verder zelf uw plan trekken. De week nadien trokken 23 afbraak-mannen naar Vilvoorde, met 2 vrachtwagens en het was al duister toen alles terug lag opgestapeld achter de kerk en de inspanningen met een flinke borrel konden worden bezegeld.

 In februari 1979 begint de bouw van “Ons Heem”. Onvergetelijk! Er is gewerkt, met velen, wekenlang, en vergaderd voor de plannen. Onmogelijk om alle namen te noemen, maar de inzet van velen heeft de realisatie van een praktische infrastructuur mogelijk gemaakt met een grote zaal, een kleine vergaderzaal, een afzonderlijk lokaaltje dat gebruikt werd door de Post en door de CM, een keuken en een toiletruimte. Op 13 augustus van hetzelfde jaar werd het heem officieel ingehuldigd met een grootse receptie en op 1 september volgde een bedankingsfeest voor alle medewerkers met een mosselsouper.

 De komst van ons heem gaf een nieuwe impuls aan het al goed onderbouwde wijkleven. De bouwers beslisten dat het hiermee niet kon ophouden en richtten een nieuwe blijvende vereniging op: zo ontstond de Heemkring. Een andere groep verenigde zich als “Missie en ontwikkeling”, “Welzijnszorg” met inzet voor ouderen en behoeftige mensen richtte wekelijks ook een kaartnamiddag in, “Buurtzorg” nam het op zich om nieuwe bewoners te verwelkomen, “Jokriwa” verzamelde jongeren na het Vormsel, en zoveel meer. Dat alles dankzij de mogelijkheden die het heem leende voor vergaderingen, plannen, conferenties, tentoonstellingen, rouwmaaltijden, catechese, wijkraad, open leerhuis met Bijbellezen, recepties, enz. Bovendien werd al vlug beslist om het heem open te houden tijdens de weekends na de misvieringen. In zover mogelijk stond het heem gratis ter beschikking van de verenigingen en werkgroepen, en toch kon er, mede dank zij het nog altijd jaarlijks georganiseerde Koekeloerefeest een centje opzij gezet worden voor later. Om alles een rechtspersoonlijkheid te geven werd de VZW Parochiecentrum Ons Heem opgericht, als koepel voor alle verenigingen. De eigendom van de gronden van kerk en heem werden door het bisdom overgeheveld respectievelijk naar de Kerkfabriek en naar de vzw Parochiale Werken van Belsele.

 Talrijke deugddoende momenten later begon samen met het kraken van dak en vloerplaten de bouwmicrobe opnieuw te knagen en gingen er in de zomer 2010 stemmen op om iets nieuw en duurzamer te plannen. Immers, aanvankelijk was gehoopt dat het houten heem wel een 15- tal jaren stand zou houden, en die periode was al verdubbeld. Verwarming en verzekering slorpten onnodig veel middelen op. Opnieuw startten planningsvergaderingen, begrotingen, bouwaanvragen, notariële en financiële beslommeringen die hun beslag moesten krijgen en eindelijk kon de Raad van Bestuur beslissen om het oude heem te slopen en een nieuw te bouwen: staalconstructie, dak en andere bouwelementen werden uitbesteed, voor de afwerking zal opnieuw met vrijwilligers gewerkt worden.

 Het stadsbestuur verklaarde zich bereid om het tekort op de bouwkosten in 2014 voor te schieten met een lening die over de komende 20 jaren moet terug betaald worden. Uiteraard wordt elke euro kritisch bekeken om die lening en de terugbetaling zo laag mogelijk te houden. Daarom wordt ook beroep gedaan op de edelmoedigheid van wijkbewoners en sympathisanten om met een gift een handje bij te steken.

 Ons Heem wil een hoeksteen blijven binnen onze samenleving waar veel gepland, vergaderd en gevierd wordt. Het is ook de bedoeling dat het beschikbaar wordt gesteld voor private aangelegenheden als rouwmaaltijden, jubilea, dooprecepties, straat of wijkbijeenkomsten...